Film opowiada o prawdziwych wydarzeniach, jakie miały miejsce na przełomie 2008 i 2009 roku na Węgrzech. Romską wioskę zaatakowali wtedy nieznani sprawcy i przeprowadzili na jej mieszkańcach egzekucję.

Film ten ukazuje młodych Węgrów i ich codzienność w cieniu wielkiej metropolii. Fliegauf stara się przedstawić współczesność Budapesztu wykorzystując aktorów-amatorów, używając potocznego języka, oscylując na krawędzi komedii i dramatu. Obraz został doceniony na festiwalach w Berlinie i Budapeszcie.

Siedem historii, wielu bohaterów. Sporo ich dzieli - wiek, doświadczenie, motywacje, życiowe priorytety. Łączy poczucie niespełnienia, skrywana frustracja, wyczuwalny podskórny niepokój. Każdy z nich próbuje wyrazić swoje emocje, ale czuje się niezrozumiany. Komunikacyjny rozdźwięk widać w każdej formie relacji: rodzinnej, przyjacielskiej, partnerskiej. Dotyczy on nie tylko uczuć czy spojrzenia na świat, ale też niezabliźnionych jeszcze ran czy niesprecyzowanych planów na przyszłość. Młoda dziewczyna obwinia ojca za śmierć matki, para nie może zdecydować, czy to najlepszy moment na dziecko, inna spiera się o poprzedni związek mężczyzny, kobieta próbuje wpłynąć na światopogląd swojego syna. Każdy z bohaterów, także pozostałych historii, czuje się osaczony i samotny.