Arcydzieło kanonu kina europejskiego, stanowiące niezwykle osobiste i sugestywne studium przemijania. Na swoje alter ego Bergman wybrał 80-letniego profesora Borga. Odbywa on wraz z synową podróż ze Sztokholmu do Lund, by wziąć udział w obchodach własnego jubileuszu naukowego. Z pozoru zwyczajny wyjazd zamienia się w magiczną wędrówkę przez odległe obszary pamięci, skłaniającą do refleksji nad życiem i stosunkami z ludźmi.

Aktorka Elisabeth Vogler (Liv Ullmann) zaniemówiła w trakcie przedstawienia "Elektry". Badania kliniczne wykazały brak przyczyn fizjologicznych, Elisabeth przestała mówić z własnej woli. Lekarka, która się nią opiekuje wysyła ją wraz z młodą pielęgniarką Almą (Bibi Andersson) na rekonwalescencję w domku nad morzem. Pielęgniarka zaczyna coraz bardziej ufać swojej pacjentce i zwierzać się jej ze swoich przeżyć.

Film jest pierwszym z tzw. trylogii pionowej Bergmana, następne to "Goście Wieczerzy Pańskiej" i "Milczenie". Bohaterka filmu, Karin cierpi na schizofrenię. Spędza kilka dni w letnim domku na skalistej wyspie. Razem z nią są tutaj jej mąż - lekarz, kilkunastoletni brat i jej ojciec, znany pisarz. Jej choroba wyzwala wśród obecnych różne postawy, egoizm ojca, obojętność męża. Tylko jej młody brat stara się zrozumieć siostrę.

Harry (Lars Ekborg) i Monika (Harriet Andersson) żyją w ponurej, pozbawionej perspektyw rzeczywistości. On pracuje w składzie porcelany, ona w sklepie warzywnym. Gdy latem Monika traci pracę, podejmują decyzję o wyjeździe ze Sztokholmu, byle dalej od szarego, przygnębiającego życia. Chłopak kradnie motorówkę swego ojca i oboje uciekają w nieznane. Wraz z nadchodzącym końcem wakacji powracają do miasta.

Chcąc uciec od przeszłości, malarz Johan wraz z żoną, osiedlają się na odludnej wysepce u wybrzeży Bałtyku. Ma to być miejsce odpoczynku i równowagi, wokół cisza i przyroda, wymarzone miejsce spokojnej pracy dla artysty. Jednak i w tak bardzo odciętym od świata zakątku, koszmary odnajdują Johana, powracają do niego już nie tylko we śnie. Tym razem zły sen zaczyna się, gdy na piasku, niedaleko okna kuchennego ich domu, Johan wraz z żoną Almą odkrywają ślady stóp.

Miasto, popołudnie, pani Beckmann oczekuje powrotu swej małej córeczki Elsie ze szkoły. Niestety, dziewczynka nie wraca, pada ofiarą mordercy dzieci, który ma już na swym koncie morderstwa kilku dziewczynek. Mieszkańców miasta ogarnia psychoza strachu, każdy w każdym widzi mordercę, na policję trafiają setki podejrzanych, nikt nie wie czy to aby obok niego nie przechodzi bandyta. Zdesperowani policjanci, pod dowództwem inspektora Lohmanna podejmują ostateczne środki, dokonując wielu aresztowań i nie dając światkowi przestępczemu działać. Przestępcy z kolei nie mogąc wykonywać swojego fachu (a i niejeden z nich obawia się o własne potomstwo) podejmują własną inicjatywę schwytania zwyrodnialca. Na trop przypadkowo wpada ślepy sprzedawca baloników, rozpoznając gwizdanie mordercy. Jego przyjaciel żebrak oznacza płaszcz mordercy literą 'M'. Rozpoczyna się szaleńczy pościg za mordercą, który ma na oku kolejną małą ofiarę.

Trzy siostry spotkały się po latach. Karin i Maria przyjechały do umierającej Agnes. Ciszę w domu przerywają krzyki konającej Agnes. Film pokazuje trzy siostry nieumiejące nawiązać porozumienia w obliczu tragedii, wszystkie pozostają samotne ze swoimi własnymi kłopotami.

Machina promocyjna ruszyła, ustawiono dekoracje, zatrudniono aktorów, ustalono termin rozpoczęcia zdjęć, producenci obliczają zyski, widzowie niecierpliwie czekają na premierę. Brakuje tylko pomysłu na film. Na planie filmowym Guido improwizuje, wspomina dzieciństwo, kochanki, postaci stworzone w poprzednich produkcjach. Rzeczywistość miesza się z marzeniami a przeszłość z wizją kolejnego filmu. Bohater "Osiem i pół" to w dużej mierze sam Fellini, którego po 6 pełnych i 3 krótkich metrażach (ten miał być „ósmym i pół”) ogarnął kryzys twórczy. Wydaje się, że reżyser podchodził jednak do tego z dystansem: przy obiektywie kamery miał umieścić kartkę z napisem: Pamiętaj, że to komedia.

Scenariusz filmu został oparty o XIII-wieczną balladę. Akcja rozgrywa się w średniowiecznej Szwecji, opowiada o losach pewnej zamożnej, mieszkającej na wsi rodziny. Tore ma dwie dorastające córki, jasnowłosą i niewinną Karin oraz ciemnowłosą i ciężarną Ingeri, która jest zazdrosna o swoją siostrę. Pewnego dnia wybrały się same do położonego za lasem kościoła, aby zanieść tam świece. Jednak przebieg tej wyprawy nie będzie zgodny z ich oczekiwaniami... W filmie ważną rolę odgrywa aspekt religijny, motyw dobra i zła oraz moralności.

Powojenne Włochy. Bezrobotni czekają na ogłoszenia o pracę przed Biurem Zatrudnienia. Ojciec rodziny Antonio (Lamberto Maggiorani) dostaje zajęcie, które wymaga poruszania się po mieście rowerem - rozwieszanie ogłoszeń. Razem z żoną Marią (Lianella Carell) wykupuje swój rower z lombardu, gdzie wcześniej go zastawił, aby zdobyć pieniądze na utrzymanie rodziny. W zamian zastawia kilka pamiątek rodzinnych. [filmweb.pl]

Włóczęga znajduje podrzucone niemowlę, którego na próżno stara się pozbyć. Pięć lat później stanowią jedno serce i jedną duszę - chłopiec przejął aż do najdrobniejszego szczegółu nawyki swego opiekuna. Jeden kryje drugiego. Ale szczęście nie trwa długo, ponieważ matka, która tymczasem stała się sławną aktorką, chce odebrać dziecko. Charles próbuje pocieszać się marzeniem, ale rzeczywistość staje się nieomal piękniejsza od marzeń: matka przyjeżdża po dziecko i.. ojca, który przecież należy do szczęśliwej rodziny.

Przyszłość. Ludzie są podzieleni na dwie grupy: myślicieli, którzy stwarzają plany (ale nie wiedzą jak wszystko działa), oraz robotników, którzy wytwarzają (ale nie mają żadnej wizji). Są od siebie kompletnie odseparowani, ale razem tworzą jednak całość. Jeden człowiek z grupy myślicieli ośmiela się odwiedzić podziemia, gdzie robotnicy wykonują trudną pracę. Jest bardzo zdziwiony tym, co zobaczył...

Sztokholm, rok 1840. Tajemniczy Vogler jest właścicielem wędrownego Teatru Magnetycznego Zdrowia. Gdy pojawia się w mieście, komisarz policji, lekarz i urzędnik miejski postanawiają sprawdzić jego możliwości.

Rok 1964. Trwa zimna wojna między Rosją a Ameryką. Pewnego dnia na ekranach amerykańskich radarów pojawia się UFO. Dowództwo zgodnie z procedurą wysyła swoje bombowce uzbrojone w broń masowego rażenia do punktów "Fail-Safe" (fail-porażka, safe-bezpieczeństwo) miejsc wyjsciowych do ataku na określone miasta w Związku Radzieckim. Jednak, gdy alarm zostaje odwołany, jedna z grup bombowców w wyniku błędu komputera dostaje omyłkowy rozkaz ataku na Moskwę. Rozpoczyna się tragiczny wyścig z czasem. "Czerwona Linia" odznacza się mistrzowską reżyserią Lumeta i niepowtarzalnym klimatem utrzymanym w czarno-białych barwach

Popularna tancerka, znudzona życiem w blasku fleszy, znajduje pamiętnik, który inspiruje ją do podróży na wyspę, gdzie przeżyła swoją pierwszą miłość.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Tornado przenosi małą Dorotkę i dom jej wujostwa do czarodziejskiej krainy Oz. Przez przypadek jedna z czarownic zostaje przygnieciona przez lądujący budynek. Jej siostra przysięga dziewczynce zemstę. By jej uniknąć, Dorotka musi dotrzeć do czarnoksiężnika z Oz i błagać go o litość. Wraz z nią w podróż udają się jej nowi przyjaciele: strach na wróble, który martwi się, że nie ma rozumu, gdyż w głowie ma jedynie słomę, blaszany człowiek, który nie ma serca i cierpi na brak uczuć, oraz lew, którego wygnano z dżungli za brak odwagi.

"Ran" to późne dzieło japońskiego mistrza i zarazem jedno z jego największych dokonań. Kurosawa zawsze fascynował się twórczością Szekspira a tym razem za wzór posłużył mu "Król Lear". Swoim zwyczajem, reżyser umieścił akcję w średniowiecznej Japonii, zaś bohaterami uczynił samurajów. Szekspirowskie trzy córki sędziwego króla zostały zamienione na trzech synów. "Ran" to film o braku litości, okrucieństwie, o tym jak zło, niczym echo, powraca w końcu do swojego sprawcy, by go zniszczyć. Kurosawa nadał swojemu obrazowi wymiar wielkiego, krwawego spektaklu rozgrywającego się w martwych, surrealistycznie posępnych pejzażach. Tak jak sztuka Szekspira, dzieło Kurosawy opowiada o szaleństwie i chaosie, zrealizowane jest jednak z żelazną dyscypliną i precyzją - to obraz o ogromnej sile.

Akcja filmu rozgrywa się w San Francisco. James Stewart w roli cierpiącego na lęk wysokości detektywa, wynajętego by śledzić żonę przyjaciela, która ma skłonności samobójcze. Kiedy pewnego dnia udaje mu się uratować ją przed skokiem do zatoki, uświadamia sobie, że ta piękna, tajemnicza kobieta stała się obiektem jego obsesyjnego pożądania.

Opowieści księżycowe to romantyczna i posępna baśń o garncarzu, który uciekł od swego domowego szczęścia w marzenia, by potem odnaleźć się jeszcze samotniejszym i nieszczęśliwszym. Niezwykła subtelność, umiejętność nadawania ukrytych znaczeń codziennym sytuacjom i przedmiotom, wreszcie niezauważalna zdolność panowania nad nastrojami postawiły Mizoguchiego w rzędzie klasyków, których dzieła posiadają doskonałą spójność treści i formy.