Współczesna Moskwa. Los świata i ludzi zależy od równowagi pomiędzy dobrem a złem. Od setek lat pilnuje jej straż nocna, która z ukrycia nadzoruje świat wampirów, magów, czarownic i innych istot podlegających siłom ciemności. Na mocy rozejmu wysłannicy zła w ten sam sposób kontrolują to, co dzieje się w świecie dobra. Pomimo czujności strażników, nadchodzi czas wypełnienia się strasznej przepowiedni. Według niej na Ziemię ma przybyć "ten wielki", który opowie się po jednej ze stron i w ten sposób zakończy apokaliptyczną wojnę.

Świat jest areną zmagań między Światłem a Mrokiem. Anton Gorodecki, który należy do straży strzegącej Moskwy przed demonami, dostaje się w środek konfliktu. Jego syn, nastoletni Jegor, trafia w szeregi sił Mroku, a ukochana Swietłana zostaje uznana nadzieją sił Światła. Anton zostaje oskarżony o morderstwo, musi uciekać. Konfrontacja Jegora ze Swietłaną jest nieuchronna. Jedynym sposobem zapobieżenia katastrofie jest odnalezienie starożytnej Kredy Losu, która zaginęła przed setkami lat.

Dennis (Denis Vlasenko) wychowywał się w domu dziecka, gdzie został podrzucony przez matkę chwilę po narodzeniu. Wyróżnia się na tle innych młodzieńców. Zmaga się z rzadką chorobą, która powoduje m.in., że jest bardzo odporny na ból. Ta przypadłość przysparza mu popularności wśród rówieśników, którzy są ciekawi jego granic. Dennis ciągle poddawany jest próbom, które mają przetestować jego wytrzymałość na okrucieństwo. Pewnego dnia w sierocińcu zupełnie niespodziewanie zjawia się jego matka. Razem z nią Dennis wyjeżdża do Moskwy, gdzie przyłącza się do gangu. Bardzo lubi swoje nowe życie... do czasu, kiedy zaczyna rozumieć, czym jest ból...

Brat głównej bohaterki ginie w zagadkowych okolicznościach. Dziewczynę zaczynają prześladować koszmary - także na jawie. Udaje się więc do instytutu somnologii, gdzie wraz z innymi pacjentami pogrąża się w grupowym świadomym śnie. Wraz z nastaniem dnia, budzi się jednak w innej rzeczywistości, która jest bardziej przerażająca od najgorszego koszmaru.

Natalia, zakonnica z odległego rosyjskiego klasztoru, przyjeżdża do Moskwy siedemnaście lat po zamachu terrorystycznym w teatrze na Dubrowce. Ma zorganizować wieczór upamiętniający ofiary zamachu, kiedy to podczas spektaklu, uzbrojeni bojownicy czeczeńscy opanowali teatr. Zginęło 130 zakładników. Natalia i jej rodzina byli świadkami ataku. Przeżyli. Dziś czują się ciężarem dla reszty społeczeństwa, które już niemal zapomniało o tym, co się stało. Po co nazywać spotkanie "wieczorem upamiętniającym"? Może niech lepiej będzie to "konferencja". Śledząc chronologię wydarzeń przedstawioną przez kilku uczestników wieczoru pamięci, poznajemy mroczne szczegóły osobistej historii Natalii. Wstrząsająca historia pewnej rodziny na tle jednej z największych tragedii rosyjskiej historii XXI wieku. Ta, która przeżyła, wraca na miejsce zbrodni, aby zmierzyć się z winą ocalałego.