Reżyser wraz ze swoim długoletnim współpracownikiem Juliano Dornellesem nakręcił miszmasz kina gatunkowego, będący inteligentną metaforą współczesnej Brazylii (czy na pewno tylko jej?) pogrążonej w polityczno-społecznym kryzysie. To przedziwna opowieść o odchodzeniu i umieraniu światów - tych najmniejszych lokalnych społeczności. Tytułowe, fikcyjne Bacurau dosłownie znika z mapy po śmierci swojej sędziwej przywódczyni Carmelity. Ale twórcy nie skupiają się na wyjaśnieniu tego dziwnego zjawiska, lecz zajmują kreowaniem niezwykłej atmosfery i piętrzeniem fabularnych szaleństw.

Mieszkańcy biednej dzielnicy miasta Contagem tęsknią za lepszym życiem: niektórzy angażują się w przestępczość, inni po prostu próbują jakoś przetrwać każdy kolejny dzień. Jedną z głównych bohaterek obrazu jest Selma, która marzy o miejscu, w którym w końcu poczuje się szczęśliwsza.

Czteroosobowa brazylijska czarna rodzina z niższej klasy średniej stara się nie upadać na duchu w miesiącach następujących po wyborze prawicowego prezydenta - człowieka, który reprezentuje wszystko, czemu sprzeciwiają się jej członkowie.