Rick Santoro (Nicolas Cage), skorumpowany detektyw z wydziału zabójstw w Atlantic City, jest widzem prestiżowej walki bokserskiej, w której walczy jego wieloletni kolega Lincoln Tyler (Stan Shaw). Razem z nim zmagania pięściarzy ogląda sekretarz obrony Stanów Zjednoczonych, którego chroni sztab agentów dowodzonych przez oficera Kevina Dunne'a (Gary Sinise), prywatnie - przyjaciela detektywa. Gdy w czasie walki rozlegają się strzały i wpływowy polityk ginie, Rick postanawia dowiedzieć się, kto stoi za zabójstwem. Chce przede wszystkim chronić swojego przyjaciela, który w krytycznym momencie opuścił salę. Santoro i Dunne rozpoczynają własne śledztwo. Szybko okazuje się, że w sprawę mogą być zamieszane osoby z najwyższych kręgów władzy.

Vlad Palownik, załamany po tragicznej śmierci żony, która popełniła samobójstwo, podczas gdy on uczestniczył w wyprawie krzyżowej, zawiera pakt z szatanem. Uzyskuje nieśmiertelność i staje się wampirem – Draculą. Początkujący prawnik, Jonathan Harker, wybiera się do Transylwanii, by dopełnić formalności związanych z zakupem posiadłości, w której Dracula zamierza zamieszkać w Londynie. Wampir, goszcząc młodego człowieka w swoim zamku, dostrzega wizerunek narzeczonej Harkera, która do złudzenia przypomina jego ukochaną. Wie, że wyprawa do Londynu musi dojść do skutku...

Film opowiada o Jimie Morrisonie, liderze grupy The Doors. Akcja obejmuje ostatni okres życia legendarnego artysty - od momentu założenia zespołu, po śmierć w wieku 27 lat. Reżyser, zafascynowany mitami współczesnej amerykańskiej kultury, przedstawia swojego bohatera nie tylko jako wybitnego muzyka, ale również osobę egocentryczną, niszczącą swoich najbliższych. Wokalista, wiecznie odurzony alkoholem i narkotykami, ukazany jest jako człowiek zafascynowany śmiercią i dążący do autodestrukcji. Kreacja Jima Morrisona okazała się rolą życia dla Vala Kilmera. Podczas realizacji obrazu aktor sam wykonywał utwory nieżyjącego muzyka. Film, kreujący przygnębiającą wizję, umocnił tylko popularność artysty. Rzesze fanów Morrisona entuzjastycznie przyjęły opowieść o swoim idolu, który stał się jednym z symboli epoki dzieci-kwiatów.