Monstropolis to miasto zamieszkane przez potwory. W jego centrum znajduje się fabryka strachu Potwory i Spółka, gdzie w pocie czoła pracują: prawdziwy mistrz straszenia, James P. Sullivan, zwany Sulley, oraz jego najlepszy przyjaciel i pomocnik Mike Wazowski. Sulley i Mike co noc otwierają szafy w dziecięcych pokojach, by straszyć maluchy i przetwarzać ich krzyki na źródło energii. Wykonując swoją pracę, potwory głęboko wierzą, iż dzieci są toksyczne i niebezpieczne, a bezpośredni kontakt z nimi może mieć – nomen omen – potworne skutki. Kiedy więc mała dziewczynka o imieniu Boo trafia przypadkiem do ich świata, wybucha prawdziwa panika. Mike i Sulley robią wszystko, by odesłać Boo z powrotem do domu. Niestety okazuje się, że jest to bardziej skomplikowane, niż przypuszczali…

Ola i Olo od zawsze mają w życiu pod górkę i pod …dziurkę. Co z tego, że należą do uroczego gatunku Flumaków, którym zachwycił się sam Karol Darwin, skoro jest to gatunek na wylot zagrożony. Flumaki to takie okrągłe istoty z prześwitem w środku, co upodabnia je bardzo do donatów. Są zresztą nie mniej słodkie. Niestety los rzadko uśmiecha się do Oli i Ola, którzy nawet przez własnych ziomali uważani są za nieogarniętych i fajtłapowatych. Ale fortuna kołem się toczy! Tuż przed katastrofą, która na zawsze ma zmieść z powierzchni Ziemi całe plemię Flumaków, Ola i Olo wyruszają w podróż w czasie, dzięki której być może uda im się odwrócić bieg historii. Przyszłość, do której trafią okaże się jeszcze bardziej zakręcona niż ich ojczysty rok 1885, ale powrót do przeszłości to na razie mission impossible...

Pewnej czarnej, głuchej nocy członkowie tajnego bractwa łowców potworów wychodzą z ukrycia, aby pożegnać swojego zmarłego przywódcę. Podczas osobliwej ceremonii pogrzebowej zebrani dowiadują się, że wezmą udział w śmiertelnej walce o potężny artefakt – w łowach, podczas których staną oko w oko z niebezpieczną bestią.

Michael i Anthony Giacchino dorastali w miasteczku Edgewater Park w New Jersey, marząc o wielkim świecie. Jako nastolatek Michael całymi dniami kręcił filmy na taśmie 8 mm, zaś Anthony wszędzie ze sobą brał magnetofon, na którym uwieczniał otoczenie. Michael został jednym z najbardziej uznanych kompozytorów muzyki filmowej XXI wieku. Anthony odniósł sukces jako dokumentalista. Obaj zdobyli Oscara w swoich dziedzinach. Teraz Anthony dokumentuje debiut reżyserski brata, który kręci dla Marvel Studios „Wilkołak nocą”. Zanurzając się z nim w fantastycznym świecie, odkrywa, że źródłem inspiracji są doświadczenia Michaela z rodzinnego miasta i koledzy, z którymi kręcił filmy jako chłopak.