Rok 1940. Pięcioletnia Paulette w trakcie nalotu na Paryż traci wszystkich swoich bliskich. Trafia do wiejskiej rodziny, gdzie zaprzyjaźnia się z synem gospodarzy - jedenastoletnim Michelem. Z nim odprawia osobliwe rytuały, tytułowe zakazane zabawy, polegające na grzebaniu zwierząt i wieńczeniu mogił kradzionymi zewsząd krzyżami. Inspiracją przedsięwzięcia jest podsłuchana rozmowa wieśniaków, twierdzących, że ofiar nalotu było tak wiele, iż zabrakło trumien i zabitych wrzucono do dołu jak psy. Kiedy konspirację odkrywają dorośli, wybucha skandal.

Francuski przemysłowiec Victor Pivert, znany jest ze swego nieco wątpliwego stosunku do obcokrajowców. Szczególną niechęcią darzy Żydów. Kiedy nieoczekiwanie musi uciekać przed policją, przestępcami... oraz własną żoną, jak na ironię, przyjdzie mu ukrywać się przebranym za rabina. Wtedy także zmieni swoje poglądy...

Pan Hulot przybywa do willi pana Arpel, w której zainstalowano wszelkie możliwe wynalazki. W tym domu, gdzie wszystko jest automatyczne wychowuje się jego bratanek. Pan Arpel, widząc jak destruktywny wpływ ma wujaszek na jego synka, postanawia zająć Hulot'a pracą w jego fabryce plastiku. Seria gagów wywołanych przez niezgrabnego pana Hulot'a pokazuje, że technika może unieszczęśliwić i ubezwłasnowolnić człowieka.

Doktor Laurence Jeffries (Anthony Perkins) - szanowany neurochirurg, dowiaduje się, że jego żona Frances ma od dłuższego czasu kochanka. Układa w głowie plan zabicia obojga, przy wykorzystaniu cierpiącego na amnezję nieznajomego (Charles Bronson), którego zaprasza do domu. Wmawia mu, że Frances w rzeczywistości jest jego żoną, przedstawiając mu historię swego związku jako jego własną wiedząc, że zdolny jest on do usunięcia obojga kochanków.