Zac ma 17 lat i adres zamieszkania w robotniczej dzielnicy Marsylii. Całymi dniami szwenda się po ulicach z koleżkami-dilerami. Gdy matka wyrzuca go z domu, Zac znajduje schronienie u rówieśniczki, Shéhérazade, która delikatnie mówiąc, pracuje na ulicy. Chłopak w trochę nieoczekiwany dla siebie sposób zostaje najpierw jej alfonsem, potem musi prosić o pomoc lokalny gang, a dalej jest już tylko gorzej. Na dokładkę Zac i Shéhérazade zakochują się w sobie.

Lato w Paryżu, miasto pustoszeje. Neige regularnie odwiedza ukochanego dziadka w domu spokojnej starości. To on ją wychowywał i chronił przed toksyczną rodziną, w której od lat szaleje emocjonalna burza. Kiedy Emir umiera, wszystkie międzypokoleniowe nierozwiązane konflikty wracają z nową mocą i zmuszają Neige do zgłębienia swej tożsamości.

Louise to młoda psychiatrka, która właśnie dochodzi do siebie po traumie. Po jednej z prowadzonych przez nią sesji hipnozy, pacjent wyskoczył z okna. Dziewczyna próbuje być twarda i profesjonalna, ruszyć dalej ze swoim życiem. Przeprowadza się więc do małego miasteczka, w którym zaczyna praktykę w lokalnym szpitalu psychiatrycznym. Buduje relacje z zespołem i nowymi pacjentami, m.in. ze zgorzkniałym, sparaliżowanym po wypadku chłopakiem, Eliasem. Pacjentom mówi o sobie więcej niż powinna. Kiedy Elias pyta ją, czy pójdzie do nieba czy do piekła, Louise odpowiada: „W niebie jest trochę nudno, prawda?”.Pewnego dnia do domu Louise bez zapowiedzi przychodzi Theo – ogromny facet, którego dręczą koszmary. Domaga się hipnozy, a kobieta – po części ze strachu, a po części z ciekawości – zgadza się w końcu prowadzić z nim sesje. Wkrótce pacjenci Louise zaczynają ginąć, a ona sama nie wie już, co jest koszmarnym snem, a co rzeczywistością. Czy to możliwe, że nawiązała kontakt z samym diabłem?