Yan Lazarrec wydaje się być spokojnym człowiekiem. Jako aptekarz i do tego zadeklarowany ekolog stara się pomoc bliźnim swoimi specyfikami oraz walką z firmami zatruwającymi środowisko. Laarecc ma zatem same dobre chęci, ale jak wiadomo piekło jest nimi wybrukowane i to właśnie w piekle szaleństwa Lazarrec spędza większość czasu. Popada w obłęd. Pod przykrywką pracy w laboratorium, sporządza w tajemnicy substancje, którymi ma wykończyć trucicieli środowiska. I tak ekolog - marzyciel a zarazem aptekarz z zawodu staje się seryjnym zabójcą. Ironia losu sprawia, że policjant odpowiedzialny za śledztwo ? Francais Barrier, prywatnie jest również zadeklarowanym ekologiem. Przy okazji konferencji na temat ochrony środowiska dwaj panowie spotykają się i błyskawicznie znajdują wspólny język... łączy ich bowiem oddanie wspólnej sprawie. Nie wiedzą jednak, że wkrótce zostaną zażartymi wrogami...

Film odkrywa tajemnicę jego zagadkowej śmierci i przedstawia jako człowieka z krwi i kości, pełnego sprzeczności, wspieranego przez ukochanego brata i przyjaciela Paula Gauguina, z którym pod koniec życia popadł w konflikt. Opowiada o człowieku, który godzi się z własnym przeznaczeniem i wbrew wszelkim przeszkodom do końca idzie swoją ścieżką.

Nieznany nikomu węgierski dyrygent Zoltan Szanto dowiaduje się, że poprowadzi orkiestrę paryskiej opery podczas wystawienia "Tannhäusera". Sądzi, że złapał Pana Boga za nogi, jednak wkrótce wszystko zaczyna się walić. Scenografia to postmodernistyczny koszmar, tancerze strajkują, śpiewacy skaczą sobie do gardeł, a primadonna grymasi. Jak w takich warunkach prowadzić próby? Nic dziwnego, że marzy o powrocie do Budapesztu. I wróciłby, gdyby w jego życie nie wkroczyła Wenus, stawiając cały świat na głowie. Bo czy można oprzeć się Wenus? Zwłaszcza jeśli jest nią Glenn Close?

Biografia o życiu XVII-wiecznego holenderskiego mistrza Rembrandta van Rijna (Klaus Maria Brandauer) opowiedziana jest w retrospekcjach z punktu widzenia sędziwego artysty. Wkrótce po rozpoczęciu kariery malarza w Amsterdamie poślubia promienną Saskię (Johanna ter Steege). Zyskując sławę, wkrótce będzie mógł sobie pozwolić na zakup dużego domu, ucząc bogatych arystokratów malować. Jednak szczęście pary jest krótkotrwałe; Saskia umiera wkrótce po urodzeniu syna Titusa. Załamany van Rijn szuka pocieszenia najpierw w ramionach swojej służącej Geertje (Caroline van Houten), a następnie u swojej drugiej żony, Hendrickje (Romane Bohringer), która rodzi córkę. Pomimo swojego geniuszu zdecydowanie ekscentryczne zachowanie van Rijna zraża do siebie członków elity, którzy płacili jego rachunki. W pewnym momencie dom artysty i jego dobytek, w tym wiele jego obrazów, zostają skonfiskowane i sprzedane za upokarzająco niską cenę na sfałszowanej aukcji.