Akcja filmu toczy się od września 1939 roku po wyzwolenie Warszawy w styczniu 1945 roku. Narratorem jest muzyk Roman Tokarski, który grając na fortepianie, opowiada o swoich przeżyciach z czasów okupacji niemieckiej swojemu przyjacielowi. Roman organizował uliczną orkiestrę i wraz z siostrą Haliną był członkiem organizacji podziemnej, razem brali udział w akcjach dywersyjnych, walczyli w powstaniu warszawskim i w partyzantce. Prawdziwym bohaterem filmu są piosenki z czasów niemieckiej okupacji - patriotyczne i satyryczne, które jak pisała prasa, podnosiły ludność na duchu i pomagały przetrwać trudne chwile. W "Zakazanych piosenkach" ujrzymy największe gwiazdy polskiej sceny, dla których odgrywane historie były częścią ich własnej biografii.

Film Koczanowicz nie ma linearnej fabuły, ani bohaterów w tradycyjnym znaczeniu. Składa się z ciągu epizodów z codziennego, polskiego życia. Milicja poluje tu na Bogu ducha winnych przechodniów, lecz na murach wiszą już wyborcze plakaty "drużyny Lecha". Ledwie spod pomnika Dzierżyńskiego odjechały limuzyny z wieńcami, a już posąg "wielkiego rewolucjonisty" wisi na dźwigu niczym na stryczku. Wciąż po wszystko stoi się w kolejkach i wszystkim marzy się, by dostać "po równo", a już Janusz Korwin-Mikke obwieszcza kres socjalistycznej "urawniłowki". Przewodnikami po tym zwariowanym i ironicznym świecie jest dwóch literatów, komentujących dookolną rzeczywistość. "Kraj świata" to w równej mierze satyra na epokę "komuny", jak i "Solidarności". Na miejsce dawnej głupoty przychodzi nowa. Gorzki, ironiczny, bezkompromisowy film.

Bartek prowadzi małe gospodarstwo na Podhalu. Kiedy opuścił ich ojciec, jego matka się załamała, wówczas to on musiał zostać głową rodziny. Pewnego dnia umiera ich sąsiad i jego syn Dawid przyjeżdża na pogrzeb. Bartek fascynuje się Dawidem i jego beztroską. Pierwsza miłość zmusza go do podjęcia decyzji, czy jest już gotowy, żeby sięgnąć po swoją wolność.

W 1936 roku, do sierocińca prowadzonego przez zakonnice w Zakopanem, trafia nowa dziewczynka, Natalia (Elżbieta Karkoszka). Bardzo szybko orientuje się w nowej, ponurej rzeczywistości przepełnionej agresją, przemocą, ciężką pracą i surowymi karami.

25-letnia Laura rzuca studia, by zostać makijażystką. Przeprowadza się także do swojej dziewczyny, co spotyka się ze zdecydowanym sprzeciwem jej matki.

Ramę filmu stanowi rozmowa Szczęsnego ze spotkaną przypadkowo działaczką komunistyczną. Opowiada on jej swe życie . . . Pochodzi ze wsi, gdzie wraz z ojcem i rodzeństwem żył w straszliwej nędzy. W poszukiwaniu pracy wywędrował z ojcem do Włocławka. Mieszkał w lepiankach, był najemnym robotnikiem w Celulozie. Tu zetknął się po raz pierwszy z działalnością związkową i polityczną, ze zorganizowanym ruchem robotniczym...

Tytułowy bohater, lekarz wojskowy, operuje w koszarowym szpitalu na Ziemiach Zachodnich Kiziora, pułkownika UB. W nagrodę za udany zabieg Kwiatkowski otrzymuje tygodniowy urlop. Wraz z przyjacielem jedzie wyszabrowaną ciężarówką do Warszawy. W ruinach swojego domu spotyka sąsiadkę sprzed wojny, Krysię i natychmiast się w niej zakochuje. Zaprasza dziewczynę na bal do ocalałego hotelu "Polonia" i tam, po awanturze z rosyjskim oficerem, chcąc ratować skórę, udaje wysoko postawionego pułkownika UB.

Nastka i Monia próbują żyć własnym życiem. W teorii są samodzielne i samorządne, ale w praktyce ich życiem ciągle rządzi pech. Gdy tylko coś ma się udać, nagle wydarza się najbardziej niespodziewana rzecz, która rujnuje wszystkie ich wcześniejsze plany. Zmęczone kolejnymi przeciwnościami udają się w jedyne miejsce, które obie uznają za bezpieczne – do domu rodzinnego. Podczas wieczornej degustacji babcinych nalewek dziewczyny poznają rodzinny sekret - to nie zwykły pech je prześladuje - są obciążone klątwą nałożoną na ich rodzinę wiele lat wcześniej przez samego papieża.