Gdy jej ojciec umiera, życie Dovile zostaje wywrócone do góry nogami. Kobieta nie ma jednak czasu go opłakiwać, bo musi pilnie zająć się organizacją pogrzebu. Dovile chce, aby pogrzeb wyglądał idealnie: próbując zadbać o każdy szczegół, wikła się w coraz bardziej dziwaczne sytuacje. Zaczynają ją doganiać wspomnienia z dzieciństwa. Rozwiązywanie problemów związanych z pogrzebem jej ojca staje się formą jej własnej terapii, co pozwala trzymać ponure myśli na dystans. Radość ze zorganizowania "udanego" wydarzenia umożliwia choćby na krótką chwilę stłumić poczucie żalu. Ten uczuciowy paradoks staje się osią dramatyczną całego filmu.

Film powstał na podstawie pamiętników dr Giselli Perl "I Was A Doctor in Auschwitz". Rok 1946. Dr Gisella Perl jako jedna z wielu żydowskich uchodźców wojennych przyjeżdża do USA, by rozpocząć nowe życie. Gisella jest ginekologiem. Jednak prowadzenie praktyki lekarskiej wymaga zdania odpowiednich egzaminów przed członkami rad medycznych. W trakcie zadawania pytań wypływa na światło dzienne przeszłość Giselli. Lekarka była asystentką doktora Josefa Mengele w obozie w Auschwitz i świadkiem jego nieludzkich eksperymentów.

Rok 1941. Wojska sowieckie zajmują Litwę. Rozpoczyna się terror okupacji. Młodziutka, utalentowana plastycznie dziewczyna razem z matką zostaje zesłana do łagru. Okrutne reguły obozu, głód, choroby i wszechogarniający bezsens wegetacji w niewoli doprowadzają do śmierci wielu zesłańców. Dziewczynę trzyma przy życiu tylko jej pasja - miłość do sztuki.