Kinga, z upodobaniem skracająca imiona własne i znajomych, ucieka od agresywnego partnera, zabierając ze sobą synka, Piotrusia. Wprowadza się do przyjaciółki. Nie zamierza rezygnować z uroków życia. Bez oporów angażuje znajomych do opieki nad dzieckiem, aby móc bawić się z przyjaciółkami w klubach. Nieustannie zmagając się z problemami finansowymi, co miesiąc odwiedza ośrodek pomocy społecznej. Marząc o karierze artystycznej, zaczyna pracować nad wideoinstalacją przedstawiającą sytuację kobiety samotnie wychowującej dziecko.

Latem 1939 r. "Rudy", "Zośka" i "Alek" kończą liceum. We wrześniu wybucha wojna. Przyjaciele podejmują walkę z okupantem. Organizują akcje "małego sabotażu", z czasem przechodzą do Grup Szturmowych, gdzie obejmują dowództwo. Stają się żołnierzami, muszą zabijać. W 1943 r. gestapo aresztuje "Rudego" i jego ojca. Pomimo tortur "Rudy" milczy. Koledzy postanawiają go odbić. Po słynnej Akcji pod Arsenałem umiera "Alek". Tego dnia umiera też "Rudy". W odwecie za atak Niemcy rozstrzeliwują 140 Polaków i Żydów. "Zośka" ginie kilka miesięcy później.