Film jest pierwszym z tzw. trylogii pionowej Bergmana, następne to "Goście Wieczerzy Pańskiej" i "Milczenie". Bohaterka filmu, Karin cierpi na schizofrenię. Spędza kilka dni w letnim domku na skalistej wyspie. Razem z nią są tutaj jej mąż - lekarz, kilkunastoletni brat i jej ojciec, znany pisarz. Jej choroba wyzwala wśród obecnych różne postawy, egoizm ojca, obojętność męża. Tylko jej młody brat stara się zrozumieć siostrę.

Nastoletnia pracownica fabryki umawia się z dwoma mężczyznami: popowym piosenkarzem i bogatym studentem. Kiedy zachodzi w ciążę, wybiera niezależność.

Mający problemy z alkoholem laureat Nagrody Nobla podejrzewa, że jeden z wyróżnionych został porwany, a na jego miejsce podstawiono sobowtóra.