Rebecca jest jedną z najlepszych fotoreporterek wojennych. Przyzwyczajona do życia w ciągłym niebezpieczeństwie, nie wie, że największą próbę charakteru będzie musiała przejść we własnym domu. Jej mąż Marcus nie chce już dłużej godzić się na jej wyjazdy i prosi, aby dla niego i dzieci porzuciła ryzykowną pracę. Rebecca stoi przed trudnym wyborem, gdyż równie mocno jak rodzinę kocha swój zawód.

Brudna i zdziczała nastolatka Darlin (Lauryn Canny) trafia do katolickiego szpitala, skąd szybko zostaje przeniesiona do domu opieki prowadzonego przez biskupa i siostry zakonne. Ma tam zostać oswojona i wychowana na "dobrą dziewczynę". Darlin ma jednak mroczną tajemnicę. Wzbudzająca przerażenie i niezwykle agresywna kobieta, która ją wychowała nie zawaha się przed niczym, żeby odzyskać swoją podopieczną.

Irlandzka prowincja, połowa lat 90. XX wieku. Czasy sprzed mediów społecznościowych, gdy dokopać komuś najłatwiej było prosto w twarz, ewentualnie puszczając w szkolny obieg jakąś mało subtelną plotkę. Eddie jest przeraźliwie nieśmiałym chłopakiem, który mimo anemicznej postury i setek kompleksów planuje pójść w ślady swego ojca i zostać zawodowym żołnierzem. Amber jest z kolei stereotypowo buntowniczą nastolatką, rozkochaną w punkowym etosie The Clash, która po śmierci ojca zamknęła się w sobie, lecz odkłada skrzętnie pieniądze, by wyjechać do Londynu i założyć anarchistyczną księgarnię. Ach, właśnie, oboje są homoseksualni, ale nie potrafią przyznać tego przed rówieśnikami.