Młody fotograf zakochuje się w martwej dziewczynie.

Akcja filmu rozgrywa się w XIX wieku. Tytułowy bohater, Gebo jest głową rodziny szacownej, ale biednej. Osiem lat temu zniknął jego syn, João. Razem z teściami, w ich domu, czeka też żona João. Gdy mężczyzna zjawi się niespodziewanie, ściągnie na rodzinę problemy. Gebo za wszelką cenę stara się uratować rodzinę.

Bohaterem filmu jest profesor Michael Padovic (John Malkovich). Usiłuje on udowodnić, że Szekspir miał hiszpańskich przodków. Do tego potrzebuje jednak dowodów, które ma nadzieję znaleźć w starym klasztorze w Arrabida, dokąd wybiera się razem ze swoją żoną Hélène (Catherine Deneuve). Tam poznaje zagadkowego kustosza Baltara (Luís Miguel Cintra).

Latem 2001 roku siedmioletnia Maria Joana wraz z matką, Rosą Marią, wyrusza w podróż, aby spotkać się z ojcem. Pełna przygód wyprawa z Lizbony do Bombaju, przez Ceutę, Marsylię, ruiny w Pompejach, piramidy w Egipcie, Istanbuł, staje się dla dziewczynki niezapomnianym przeżyciem, a dla jej matki, 33-letniej nauczycielki historii, niebywałą okazją do zobaczenia na własne oczy miejsc, które znała tylko z książek.

Catherine, piękna i wykształcona panna z możnego rodu, wychowana przez matkę w poszanowaniu szlachetności i cnoty, wychodzi za mąż za znanego lekarza. Darzy go jedynie szacunkiem i przywiązaniem. Pewnego dnia Catherine wraz z przyjaciółmi wybiera się na koncert znanego piosenkarza rockowego, Pedro Abrunhosa. Dziewczyna wywiera na artyście ogromne wrażenie.

Gilbert Valence to stary i zasłużony aktor teatralny, który otrzymuje szokującą wiadomość o śmierci swojej żony, córki i zięcia w wypadku samochodowym. Czas mija, a Valence coraz mocniej zanurza się w paryską codzienność, opiekuje się swoim dziewięcioletnim wnukiem i odrzuca kolejne propozycje nieodpowiadających mu ról w mało wyrafinowanych produkcjach telewizyjnych. Dopiero w chwili, gdy amerykański filmowiec zupełnie nietrafnie angażuje go do roli w fatalnie napisanej adaptacji "Ulissesa" Jamesa Joyce'a, Valence zostaje zmuszony do zadecydowania o swoim życiu.

Ekipa filmowa pod kierownictwem Manoel kręci film na terenie Portugalii we współpracy z francuskim producentem. Afonso, francuski aktor pochodzenia portugalskiego, pragnie odwiedzić rodzinne strony swojego ojca, które zna wyłącznie z opowieści. W czasie przerwy w zdjęciach wyrusza w towarzystwie Manoela oraz dwójki aktorów do górskiej prowincji Alto Minho, gdzie mieszka jego ciotka.

Ema (Leonor Silveira) jest bardzo atrakcyjną, ale niewinną dziewczyną, tak ładną, że samochody rozbijają się w jej obecności. Młodo poślubia Dr Carlo Paiva (Luís Miguel Cintra), który jej się nie podoba, jednak jest przyjacielem jej ojca. Przeprowadzają się do Doliny Abrahama. Carlo kocha ją, ale decyduje się spać w osobnym pokoju, aby uniknąć budzenia Emy, gdy wraca późno w nocy. Z czasem kobieta zaczyzna czuć się nieszczęśliwa w małżeństwie i z wolnością jaką posiada, więc znajduje sobie kochanka.

To dziwny obraz, który reprezentuje jeszcze dziwniejszy gatunek: opery tworzonej bezpośrednio na taśmie filmowej. Początkowo historia rozwija się niewinnie, a narrator snuje opowieść o ślubie pomiędzy dwojgiem papużek nierozłączek: wicehrabią d'Aveledą i piękną Margueritą. Jednak z czasem wydarzenia rozgrywające się w komnacie panny młodej przyjmują coraz bardziej niecodzienne formy.

Rok 1899, szybko rozwijające się brazylijskie São Paulo kilka lat po zniesieniu niewolnictwa. Trzy kobiety z rodziny Soares, niegdyś właścicielki ziemi i niewolników, przeprowadzają się do tętniącego życiem miasta. Zagubione po śmierci ostatniej służącej, z trudem odnajdują się w nowym świecie. W tym samym czasie rodzina Nascimento, która kiedyś pracowała w posiadłości, musi zderzyć się z rzeczywistością, w której nie ma miejsca dla czarnoskórych.Dramat o rozdartej między przeszłością a przyszłością Brazylii.

Jest rok 1974. Zbliża się koniec ostatniej, prowadzonej przez Portugalczyków wojny kolonialnej. W czasie postojów patrolu w afrykańskim buszu, jego dowódca, porucznik Gabrita - absolwent historii opowiada swym kompanom-żołnierzom historię ich ojczyzny, Portugalii. Zaczyna od świtu epoki żelaza, 500 lat przed narodzinami Chrystusa, kończy na dniu rewolucji i upadku reżimu w Portugalii, 25 kwietnia 1974 roku. Przypomina wyprawy, jakie portugalscy odkrywcy podejmowali w XV wieku, wysiłki Portugalii w celu stworzenia ogólnoświatowego imperium. Analizuje wydarzenia, jakie doprowadziły do utraty tego imperium - wojnę z Hiszpanami, niepowodzenia w Afryce. Porucznik, a tym samym reżyser, koncentruje się na dniach niepowodzeń, a nie chwały Portugalczyków.