Boża podszewka przedstawia dramatyczne losy Marianny Jurewiczówny, jej rodziny oraz mieszkańców Wileńszczyzny z lat 1900-1944.

Głównym bohaterem "Kryminalnych" jest komisarz Adam Zawada z wydziału kryminalnego Komendy Stołecznej. W pracy zawodowej jest bezwzględny i bezkompromisowy. Zawada nie działa sam. Jego partnerami są: podkomisarz Marek Brodecki oraz absolwentka szkoły policyjnej - Barbara Storosz.

Akcja serialu toczy się w Warszawie, gdzie młodzi bandyci, m.in. Grand, Juby i Zidane próbują przejąć władzę w „mieście” z rąk od lat rządzącego przestępczym światkiem Topora. Wyszkoleni w Legii Cudzoziemskiej, są brutalni i bezwzględni. Tytułowym bohaterem jest Tomasz Kruszyński „Kruszon”, młody oficer policji, który ze swym partnerem Rysiem pracuje nad rozbiciem siatki przestępczych powiązań. Obok nich pojawia się Aldona, kobieta piękna i niezależna. Razem tworzą trójkąt pełen napięć i emocji.

Akcja serialu toczy się w Warszawie, gdzie młodzi bandyci, m.in. Grand, Juby i Zidane próbują przejąć władzę w „mieście” z rąk od lat rządzącego przestępczym światkiem Topora. Wyszkoleni w Legii Cudzoziemskiej, są brutalni i bezwzględni. Tytułowym bohaterem jest Tomasz Kruszyński „Kruszon”, młody oficer policji, który ze swym partnerem Rysiem pracuje nad rozbiciem siatki przestępczych powiązań. Obok nich pojawia się Aldona, kobieta piękna i niezależna. Razem tworzą trójkąt pełen napięć i emocji.

Dalsze losy bohaterów powieści Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz "Boża podszewka" oraz nakręconego na tej podstawie serialu. W swojej debiutanckiej powieści autorka odmalowała zapamiętane z dzieciństwa obrazy Wileńszczyzny z początków wieku, magiczno-mistycznej krainy podupadłych dworków, zubożałych, schłopiałych szlachciców i ich mieszczańskich krewnych, wiejskich parobków i folwarcznych dziewek, a także wszelkiej maści odmieńców oraz tych z pozoru normalnych, lecz "inaczej urodzonych", tak jak główna bohaterka, a przez to odrzucanych, ośmieszanych, niekochanych. Akcja I części serialu obejmowała lata 1900-1944: od narodzin Marysi - najmłodszego dziecka Marii i Andrzeja Jurewiczów, do czasów, kiedy to z Wileńszczyzny wysiedlano ostatnich Polaków.

Stanisław Szymanko, lotnik RAF-u, przywozi z Anglii do Polski żonę Margot. Pracuje w lotnictwie cywilnym. W noc urodzin córeczki tańczy i śpiewa na ulicy ze szczęścia. Aresztowany dowiaduje się na UB, że cieszył się ze śmierci Stalina. Jako wroga i szpiega przesłuchuje go i torturuje major Bolko, który chce przysłużyć się sekretarzowi KW Bergmanowi i utrącić jego zastępcę Kowalczyka, popularnego w województwie eks - partyzanta, tutejszego chłopskiego komunistę mającego przyjaciół w sowieckim i polskim dowództwie LWP. Bolko chciałby zrobić z Kowalczyka szpiega. Do łączności z nim mógłby się przyznać torturowany Szymanko. Bergman straszy Kowalczyka, że bezpieka ma człowieka zeznającego, iż Kowalczyk zorganizował siatkę szpiegowską. Poza tym podejrzana jest przyjaźń Kowalczyka z eks - ziemianinem Biesiekierskim. Kowalczyk się śmieje: razem z Janem Biesiekierskim byli w partyzantce. Ale o insynuacji UB powiadamia przyjaciela oraz generała Labusa i majora Kriworuczenkę. Bolko wzywa na przesłuchanie Biesiekierskiego, ale Bergman każe mu go zwolnić, a nazwisko Kowalczyka wymazać z akt. Margot nic nie rozumie ze sprawy męża: adwokaci nie chcą go bronić; wtedy dociera do Bergmana, któremu wpada w oko. Ten przybiera wobec niej pozę przyjaciela i informuje, że sprawa męża przeszła do sądu cywilnego. Po torturach Szymanko zeznaje na procesie, że był szpiegiem. Świadkiem oskarżenia jest nijaki Mizerski. Ze względu na skruchę i współpracę z UB oskarżony otrzymuje karę "tylko" 15 lat więzienia. Na sali są jego matka i żona.