Francois dowiaduje się, że jego brat Gabriel został zwolniony z więzienia po 10-letniej odsiadce za morderstwo. Ponowne spotkanie między policjantem, a jego starszym bratem przebiega bez większych zażyłości i emocji. Bracia postanawiają pozostawić przeszłość za sobą . Gabriel chętny jest to ponownej integracji ze społeczeństwem, a Francois robi wszystko, by mu w tym pomóc. Demony przeszłości szybko ich jednak doganiają i sprawy coraz bardziej się komplikują.

37-letni Raphael został skazany za zabójstwo swojej dziewczyny. Kiedy po 15 latach wychodzi z więzienia, Lisa, siostra ofiary, nie może pogodzić się z przedterminowym zwolnieniem mordercy. Postanawia powrócić do śledztwa sprzed lat. Ku jej zaskoczeniu, po ponownym przejrzeniu materiału dowodowego, wina Raphaela przestaje być już tak oczywista. Jej kolejne odkrycia rzucają nowe światło na okoliczności śmierci siostry, ale i nieuchronnie przybliżają dociekliwą dziennikarkę do konfrontacji z mordercą.

Podczas otwarcia Wieży Eiffela, w tajemniczych okolicznościach ginie trzech inżynierów. O morderstwo zostaje oskarżona córka jednego z nich.

Charlie prowadzi życie typowej 17-latki - pełne spotkań z przyjaciółmi i małych namiętności. Znajduje się w tym momencie życia, kiedy nie jest się już dzieckiem, ale też nie można powiedzieć, że jest się dorosłym. Jest zdolna, ambitna i piękna, jednak nie wolna od wątpliwości, rozczarowań i przede wszystkim samotności. Pojawia się Sarah. Nowa w klasie, intrygująca i zadziorna. Ma osobowość i zawsze jest gwiazdą - w szkole, na imprezach, wśród dziewczyn i chłopaków. Sarah zbliża się do Charlie, a ta zakochuje się w niej. Intensywnie i nieodwracalnie. Sarah daje jej coś nowego, ale nie na długo - szybko znajduje szczęście u boku kogoś innego. Charlie jest zagubiona i zraniona, a takie uczucia bywają niebezpieczne. Nawet dla niej samej.

Paz (María Valverde) i César (Gilles Lellouche) są kochającą się parą, ale coraz bardziej oddalają się od siebie. Pochodząca z Hiszpanii kobieta jest fotografką, która pragnie zdobyć więcej doświadczenia i podróżować. Mężczyzna jest natomiast byłym korespondentem wojennym marzącym o stabilizacji i porządku. Paz zachodzi w ciążę, ale pojawienie się w ich życiu dziecka nie poprawia sytuacji. Pewnego dnia zdesperowana kobieta postanawia opuścić rodzinę. Wierzy, że odejście pozwoli jej stać się lepszym człowiekiem.

Abel odwraca życie Elli do góry nogami. Dziewczyna zakochuje się w chłopaku i podąża za nim do drapieżnego świata Paryża nocą, wcześniej dla niej niedostępnego. Mroczna, ale kusząca różnymi atrakcjami sfera mami, wciąga, zasysa. Dziewczyna chce zrobić wrażenie na przyjacielu, ale testuje też własne granice. Czy to bezpieczna zabawa? Czy miłość może przetrwać starcie z nałogiem?

"Maria Skłodowska-Curie" to nie tylko wierna faktom opowieść o niesamowitym życiu naukowca, odkrywczyni dwóch pierwiastków – polonu i radu, ale przede wszystkim portret niezwykłej kobiety, która dzięki swojej inteligencji i wiedzy oraz nieprzeciętnym umiejętnościom zdołała przekonać do siebie świat nauki, od zawsze zdominowany przez mężczyzn. Jako pierwsza kobieta w Europie uzyskała tytuł doktora. W 1906 roku przyznano jej profesurę i równocześnie objęła własną katedrę na paryskiej Sorbonie, co we Francji było wydarzeniem bez precedensu. Była też pierwszą uczoną, która zdobyła Nobla. W dziejach tej nagrody nadal jest jedynym podwójnym laureatem, wyróżnionym w dwóch różnych dziedzinach naukowych. Film w reżyserii Marie Noëlle to jednak przede wszystkim portret Skłodowskiej-Curie, jakiej nie znaliśmy – czułej matki, kochającej żony, kobiety charyzmatycznej, zdecydowanej, choć pełnej dylematów i sprzeczności.

Dorosły już Jonas wspomina swoją burzliwą przeszłość, w tym nastoletni romans z impulsywnym, mrocznym, lecz także nieodparcie pociągającym Nathanem.

Reżyser ukazuje niezwykłą relację pomiędzy ojcem i synem. Louisa z tatą łączy specyficzna więź. Obaj są ekscentrykami, których różni prawie wszystko. Jeden obawia się włosów, drugi płacze bez powodu. Razem tworzą niesamowity duet, który wzrusza i bawi jednocześnie. Odkryj nietuzinkowe postaci i absurdalne, jednakowoż życiowe sytuacje oglądając Tatusia, głęboko powierzchowną francuską produkcję, która urzekła publiczność oraz rodzimych krytyków.

Reżyserka Charlène Favier zapuszcza żurawia do fabryki produkującej mistrzów sportu, tutaj jest nim narciarstwo alpejskie. Jednym z "produktów" jest 16-letnia Lyz – ambitna, pracowita i zdolna, ale także bardzo zdesperowana. Po rozwodzie rodziców straciła kontakt z ojcem, a jej matka bardziej jest skupiona na sobie i swojej nowej pracy niż na otoczeniu uwagą i opieką córki. Lyz przywiązuje się do ostrego, momentami niemal przemocowego trenera, który zapomina, że ma do czynienia z nastolatką, a nie dorosłą kobietą

Pamela jest młodą Romką, która różni się od innych kobiet ze swoje społeczności. Dziewczyna jest samotną matką, marzącą o lepszym życiu i wolności. Pewnego dnia postanawia zerwać z tradycją i wyruszyć w podróż w nieznane. Ma nadzieję, że małżeństwo z poznanym za pośrednictwem internetu Belgiem odmieni jej los i pozwoli zacząć czerpać przyjemność z życia.

12-letnia Dalva mieszka z ojcem. Pewnego wieczoru do ich domu wpada policja, która zabiera dziewczynkę do rodziny zastępczej. Gdy Dalva zaprzyjaźnia się ze swoją nową współlokatorką Samią i pracownikiem socjalnym Jaydenem, stopniowo zaczyna rozumieć, że miłość jej ojca nie była tym, za co ją brała. Z ich pomocą, Dalva nauczy się być znów dzieckiem.

Programy sprawiedliwości naprawczej umożliwiają nawiązanie dialogu ofiarom i sprawcom przemocy w bezpiecznej przestrzeni, pod nadzorem specjalistów i wolontariuszy. Wśród uczestników takich spotkań znajdują się: Chloé – ofiara napaści seksualnej, Grégoire, Nawelle i Sabine – ofiary włamania i porwania, a także Nassim, Issa i Thomas – skazani sprawcy brutalnych napadów. W tej trudnej i pełnej skrajnych emocji podróży zebrani muszą przezwyciężyć wzajemną niechęć, by wspólnie odnaleźć ukojenie i przebaczenie.