Miejscem filmowych zdarzeń jest Rzym pod panowaniem Augusta. W ósmym roku po narodzeniu Chrystusa rzymski poeta Owidiusz (Massimo Girotti) naucza w amfiteatrze sztukę kochania. W czasie owego kursu praktykowana jest jednoczaśnie wyrafinowana sztuka miłości. Lekcje praktyczne prowadzi śliczna kobieta, żona zazdrosnego rzymskiego oficera (Michel Placido). Film Borowczyka w luźny sposób odwołuje się do słynnej książki Owidiusza. Poeta zachwala rozkosz jako wyraz wolności, wymierzony w ustalony porządek swojej epoki.

Rzecz dzieje się w kręgu włoskiej arystokracji w XIX wieku. Znudzony małżeństwem Tullio Hermil zostawia żonę dla kochanki, bogatej wdowy, hrabiny Raffo. Nie znajduje jednak szczęścia w nowym związku i szybko orientuje się, że cyniczna hrabina bawi się jego uczuciami. Tullio zdaje sobie sprawę, że w głębi serca wciąż kocha żonę Giulianę i postanawia do niej wrócić. Jest już jednak za późno; okazuje się, że Giuliana zaszła w ciążę z młodym pisarzem. Konflikt między rozczarowanymi sobą małżonkami zmierza nieuchronnie do tragicznego finału.

Amerykanka Susy Banyon, przyjeżdża do słynnej szkoły baletowej w Wiedniu, aby rozwijać swój talent. Na miejscu niemal natychmiast orientuje się, że nie wszystko jest w porządku. Studentki giną w strasznych, niewyjaśnionych okolicznościach. Z czasem dowiaduje się zaskakujących faktów, które pomogą dziewczynie rozwiązać zagadkę.