Trzydziestokilkuletni Samet wraca po feriach do zanurzonej w śniegu anatolijskiej wioski, aby pracować jako nauczyciel plastyki w lokalnej szkole. Czuje się lepszy od innych wokół: uważa, że wyznawane przez niego ideały czynią go kimś bardziej wartościowym, więc tym mocniej wyczekuje spodziewanego awansu. Zamiast tego spotyka go przykra niespodzianka: zostaje oskarżony przez dwie uczennice o niewłaściwe zachowanie, co uruchamia spiralę nieoczekiwanych zdarzeń.

Yusuf i jego najlepszy przyjaciel Memo uczęszczają do szkoły z internatem dla kurdyjskich chłopców, odosobnionej w górach wschodniej Anatolii. Memo zapada na tajemniczą chorobę, a Yusuf robi wszystko, żeby sprowadzić pomoc, stając naprzeciwko bagatelizowaniu problemu przez dorosłych, biurokratycznej machiny a gdy wreszcie udaje mu się przekonać dorosłych i Memo ma zostać zabrany do szpitala, szkoła zostaje zasypana przez śnieżycę.