Film Zeffirellego to jedna z najlepszych adaptacji filmowych wielkiego dzieła Szekspira - nieśmiertelnej historii dramatu miłosnego dwojga nastolatków należących do wrogich sobie klanów rodzinnych. Szczególnie godne uwagi są tu: wspaniała scenografia, mistrzowskie zdjęcia, zrealizowane przez laureata Oscara Pasquale De Santisa, a także niezrównana, nawiązująca do kompozycji z epoki muzyka Nino Roty. Wiarygodności dodaje filmowej historii wiek odtwórców głównych ról, piętnastoletniej Olivii Hussey i siedemnastoletniego Leonarda Whitinga - rówieśników bohaterów opisanych przez Szekspira.

Pewnego dnia Kit Preston (Doris Day), wracając do domu słyszy dziwny głos wśród gęstej mgły, który zapowiada jej, że przed końcem miesiąca zginie. Następnie zaczynają się telefony z pogróżkami oraz wizyty tajemniczego starszego mężczyzny. Zawiadomiony Scotland Yard nie bardzo daje wiary opowieściom kobiety. Również jej mąż (Rex Harrison) - angielski biznesmen, pochłonięty swoją pracą - oraz ciotka z Ameryki (Myrna Loy) są dość sceptycznie nastawieni do rewelacji, które opowiada. W dodatku, kiedy pewnego dnia Kit o mało nie ginie pod kołami nadjeżdżającego autobusu, zdaje sie że jest juz o krok od załamania nerwowego. Czy jej opowieści zdarzyły się naprawdę, czy też są wytworem wyobraźni?