Tytułowy Piotruś w rzeczywistości ma na imię Ferdynand i wiedzie tyleż ustabilizowane, co nudne mieszczańskie życie rodzinne. Pewnego dnia porzuca je pod wpływem impulsu, by podążyć za tajemniczą Marianne (Anna Karina), która uparcie, nie wiedzieć czemu, nazywa bohatera Piotrusiem. Piękna dziewczyna jest zamieszana w podejrzane sprawy i ścigają ją płatni zabójcy z Algierii, toteż szalona podróż kochanków na południe Francji staje się jedną wielką ucieczką.

Są to dzieje dwóch chłopskich rodów z syberyjskiej osady. W zagubionej wśród tajgi wiosce, do której można dotrzeć tylko rzeką, rozgrywa się nieustanny konflikt między "budowaniem a nieszczeniem", ten konflikt nabrzmiewa, kiedy do wioski docierają echa wydarzeń wywołujących przemiany w całym kraju: obie wojny światowe, rewolucja i wojna domowa, odkrywanie bogactw Syberii i niebezpieczeństw związanych z ich wydobyciem. Wielowątkowa akcja obejmuje prawie 70 lat z ubiegłowiecznej historii Rosji.

Vincent jest francuskim ministrem rolnictwa i bon vivantem. Ma władzę, limuzynę, wielkie biuro. Nie jest brzydki, jest raczej elegancki, towarzyski, lubi dobrze zjeść. Poluje na antylopy z delegatami krajów afrykańskich i jeździ na wystawy zwierząt gospodarczych na prowincję. Ma piękną kochankę. Nie należy jednak przywiązywać się do pięknych kobiet! Kiedy tylko Vincent traci stanowisko, kochanka go rzuca. Nowy minister, Théodière, wymienia sprzęty w urządzonym przez Vincenta gabinecie - dywany, fotele, a nawet popielniczki. Kto wie, jak długo nowemu ministrowi uda mu się piastować urząd. Theodière jest jednak dobrej myśli. Vincent wraca do kawalerskiego życia, na wskroś paryskiego, na utrzymanie matki. Wraz z kolegami pije wino w zaprzyjaźnionym bistro, przesiaduje na ławce w parku, spotyka byłe narzeczone i przyjaciół z młodości. Przede wszystkim jednak odnajduje radość życia.