Lato 1990. Świeżo po upadku muru berlińskiego do Berlina przyjeżdża trzech przyjaciół, którzy po wielu szaleństwach otwierają klub z rosyjską muzyką disko.

Ponieważ bank, dla którego pracuje Jürgen Wolf, zainwestował pieniądze swoich klientów w papiery Kosaka, a po jego bankructwie nie poczuwa się do jakiejkolwiek odpowiedzialności, Jürgen przeistacza się w Robin Hooda. Napada na własny bank, co ma oczywiście swoje konsekwencje. Choć wykazuje się sprytem, to nie bierze pod uwagę jednego - że pewna koleżanka zakocha się w złodzieju.

Gerda poznaje Małą Rozbójniczkę w berlińskim metrze. Rozstaną się za dziesięć, może dwanaście godzin. Wzajemne zainteresowanie zamieni się w miłość, a miłość skończy się nad ranem. Przed dziewczynami jednak całe miasto i noc, przez którą płyną. W większości improwizowany, montowany na planie film oparty jest na rytmie, który porządkuje wszystko. Bohaterami są czerwień, błękit, blask miejskich świateł, hałasy i zapach letniej nocy. Fabuła ustępuje miejsca zapisowi chwili i osobistym notatkom. Film niczego nie opowiada. Przestaje być "produkcją". Jest zaledwie intencją wzięcia kamery do ręki. Lub powinien sprawiać takie właśnie wrażenie.

Trzy mieszkające w Wiedniu pary zostają równolegle rodzicami. Wszyscy mają po trzydzieści kilka lat, dobrą pracę, mieszkanie w centrum miasta. Łączy ich to samo podejście do życia, które jest mieszanką idealizmu i materializmu. Każda z par uprawia warzywa na balkonie, pije tylko lokalnie paloną kawę i używa produktów marki Apple. Szybko się okaże, że bycie alternatywnym rodzicem nie będzie jednak takie proste. [HBO.pl]