Film składa się z pięciu nowel rozpoczynających się w pięciu różnych miejscach. Scenerią każdej z opowieści jest wnętrze taksówki, do której właśnie wsiada pasażer. W Los Angeles agentka filmowa jedzie taksówką prowadzoną przez młodą dziewczynę. W Nowym Jorku pasażer wsiada do taksówki prowadzonej przez emigranta z byłej NRD. W Paryżu kierowca wiezie ociemniałą dziewczynę. W Rzymie gadatliwy taksówkarz zagaduje na śmierć watykańskiego dostojnika. W Helsinkach do taksówki wpycha się pijany pasażer, który zapomniał, gdzie chce jechać.

Człowiek bez przeszłości jest czarną komedią. Nowe dzieło Aki Kaurismakiego to pełna surrealistycznego humoru, ironii a zarazem melancholii opowieść o szczęściu, jakie może przynieść utrata pamięci. Ta wzruszająca, optymistyczna i zabawna historia o łagodnych i dobrych ludziach jest jednocześnie niezwykle głębokim przeżyciem filmowym, pokazującym, że we współczesnym świecie jest miejsce na dobroć i miłość.

Jest to wymagający film. Opowiada o małżonkach, którzy tracą pracę z dnia na dzień oraz o poszukiwaniu szczęścia na przekór losowi. Ilona pracowała jako szefowa sali w małej restauracji, a Lauri (jej mąż) w przedsiębiorstwie tramwajowym. Po stracie pracy oboje szukają zawodu ze swojej starej branży. Ilona spotyka kolegów z dawnej pracy i decyduje się na ostateczny krok. Polecam wszystkim fanom kina fińskiego i tym, którzy wiedzą, czego szukają.

Boże Narodzenie w Laponii w 1984 roku. Niina, samotna matka, zostaje zwolniona z pracy w piekarni i trafia w sam środek międzynarodowego kryzysu rakietowego w Inari, kiedy Związek Radziecki wystrzeliwuje rakietę przez fińską granicę.

Ansa to małomówna pracowniczka lokalnego supermarketu, Holappa z kolei zarabia na życie na budowie. Łączy ich szlachetne usposobienie oraz pasmo kolejnych porażek, jakich oboje na każdym kroku doświadczają. Kobieta straciła właśnie pracę, bo jej przełożonym nie spodobał się ludzki gest, na jaki się zdobyła, mężczyzna natomiast zmaga się z poważnym problemem alkoholowym. Spotykają się przypadkiem, na imprezie karaoke. Od pierwszej chwili widać, że tych dwoje zupełnie nieprzystosowanych do dzisiejszego świata bohaterów to bratnie dusze. Ciągnie ich do siebie, choć towarzyszy temu nutka niepewności. W końcu życie było dla nich do tej pory raczej pasmem niepowodzeń i bolesnych rozczarowań. Na naszych oczach kwitnie jednak niewinne, piękne uczucie, choć w tle, co słyszymy w radiowych odbiornikach, rozgrywają się dramatyczne wydarzenia związane z rosyjską inwazją na Ukrainę.

Film opowiada historię Taisto Kasurinena, fińskiego górnika, którego ojciec właśnie popełnił samobójstwo, a on sam został wrobiony w przestępstwo, którego nie popełnił. W więzieniu zaczyna marzyć o opuszczeniu kraju i zaczęciu nowego życia. W końcu ucieka z więzienia, ale rzeczy nie układają się tak jak je sobie zaplanował.

W maleńskiej wiosce, na skraju syberyjskiej tundry, mieszkają członkowie najgorszego muzycznego zespołu świata, Leningrad Cowboys. Zupełnie nie znają się na muzyce, noszą natomiast ekscentryczne stroje i fryzury, na nogach mają buty z wyjątkowo długimi i ostrymi szpicami, na głowach - niesamowite, kilkudziesięciocentymetrowe "czuby" w stylu "Pompadour". Obsesja szpiców i czubów właściwa jest zresztą wszystkim mieszkańcom wioski, nie wyłączając niemowląt i psów. Kowboje w swym kraju nie mają żadnych szans na sukces, decydują się więc na wyjazd do Ameryki, gdzie jeden z nich ma kuzyna i gdzie, jak wydaje się ich menadżerowi, Władimirowi, "wszystko łykną", nawet ich muzykę. W podróż do Stanów zabierają zwłoki swego basisty, który pewnej nocy zamarzł ćwicząc zbyt długo na syberyjskim powietrzu.

12 czerwca 1993 roku plac Senate w Helsinkach był świadkiem historycznego wydarzenia - przed ponad 60 tysiącami widzów po raz pierwszy wystąpili razem: najpopularniejszy fiński zespół rockowy - Leningrad Cowboys- zespół Pieśni i Tańca Armii Czerwonej im. Aleksandrowa. Program koncertu zawierał klasykę rocka m.in. utwory reperturaru Roxy Music, Boba Dylana. Led Zeppelin, a także tradycyjne pieśni rosyjskie od kilkudziesięciu lat stanowiące podstawę repertuaru zespołu im. Aleksandrowa. Total Bałałajka Show stanowi filmowy zapis tego wydarzenia.

Na farmie z dala od wielkomiejskiego zgiełku mieszkają Juha i jego młoda żona Marja. Obydwoje nie mają wielkich ambicji i aspiracji. Życie na farmie upływa im w zgodzie i wzajemnej życzliwości. Jednak nad ich krainą szczęśliwości zawisają ciemne chmury. W ich domu pojawia się cyniczny i pewny siebie Szemeikka, próbujący uchodzić za światowca. Namawia kobietę do porzucenia starego męża, proponując jej luksusy w wielkim mieście.

Historia zblazowanego mieszkańca Helsinek, który postanawia odmienić swoje życie i otworzyć restaurację. Pewnego dnia przypadkiem trafia na uciekiniera z Syrii – Khaleda. Choć znajomość między mężczyznami zaczyna się niefortunnie, bohaterowie szybko nawiązują głęboką więź, która zostanie wystawiona na wiele ciężkich prób.

Sędzia (Mait Malmsten) podczas rozpraw twardo trzyma się prawa. Chociaż świetnie radzi sobie w pracy, nie brakuje mu problemów w życiu osobistym. Kiedy skazuje pewną oskarżoną na długoletnie więzienie, jej brat (Märt Avandi) nie zamierza pogodzić się z surowym wyrokiem. Za wszelką cenę stara się wymusić na nim zmianę decyzji. Mężczyźni wdają się w konflikt, który niespodziewanie zupełnie odmienia losy Sędziego. Dochodzi do tragedii, a przedstawiciel prawa ucieka do Finlandii. Podczas podróży poznaje mnóstwo różnych osób i obserwuje niecodzienne sytuacje.