Znana projektantka mody cierpi na zaburzenia pamięci. Choroba postępuje bardzo szybko. Kobieta przestaje rozpoznawać nawet własnego męża, który ze wszystkich sił stara się jej przypomnieć najszczęśliwsze chwile z ich życia.

Inspiracją dla stworzenia filmu była baśń "Czerwone buciki" Hansa Christiana Andersena. Obraz opowiada, o tajemniczych, nawiedzonych butach, które doprowadzają każdego właściciela do śmierci. Kobieta znajduje w metrze parę czerwonych butów, które przyciągają jej uwagę, dlatego postanawia zabrać je ze sobą do domu. Kiedy je wkłada czuje się zachwycona, jednocześnie budzą się w niej głęboko ukryte pragnienia. Czerwone buciki wywierają wpływ nie tylko na nią, ale również na ludzi znajdujących się w jej otoczeniu. Pewnego dnia odkryje, że pod ich wpływem znajduje się także jej ukochana córka.

W 1933 roku Korea znajduje się pod brutalnym japońskim butem. Promykiem nadziei jest prężnie działający ruch oporu. Coraz bardziej zagrożone japońskie władze zbierają piątkę podejrzanych w ustronnym hotelu, aby ustalić kto jest nieuchwytnym Duchem, prominentną postacią w szeregach rebeliantów. Zaczyna się emocjonująca rozgrywka na śmierć i życie, w której nikt nie jest tym, za kogo się podaje. Czy uda się ustalić, kto jest Duchem? Czy Duch w ogóle istnieje?

Historia ostatnich dwudziestu lat Korei pokazanych na przykładzie życia Young-Ho, głównego bohatera filmu. Podobnie, jak "Obywatelu Kane" Wellesa, również i tu obraz zaczyna się śmiercią głównego bohatera a później akcja przenosi się stopniowo aż do 20 lat w przeszłość. Poznajemy Young-Ho jako młodego człowieka, zakładającego rodzinę i podejmującego pracę w policji a wszystkie wydarzenia połączone są smakiem miętowego cukierka, ulubionego smakołyka bohatera.