Opowieść o błyskotliwym Remy, który stoi twarzą w twarz ze śmiercią, jego strapionej ex żonie Louise, która wzywa z Londynu ich syna Sebastiana, wziętego finansistę. Ojciec i syn ledwie się tolerują, więc Sebastian niechętnie przystaje na prośbę matki, która samotnie go wychowywała. Organizuje ojcu lepsze warunki w szpitalu i wzywa jego starych przyjaciół. Przejeżdżają naładowani mądrościami i dowcipami na temat miłości, rodzinnych wartości i śmierci. Razem z nimi pojawia się Natalie, córka przyjaciela Remy'ego, która ma swoje demony i przeszłość.

W erze poprawności politycznej, ewolucji tożsamości, protestów, skandali kulturowych, aktywizmu, burz medialnych i innych sporów, Jean-Michel, 70-letni samotny mężczyzna, stracił orientację w tym społeczeństwie. Mieszka w domu spokojnej starości mieszczącym się w zabytkowym budynku, zarządzanym z troską i precyzją przez Suzanne. Ich spokój zostaje zachwiany przez przybycie młodych aktywistów, którzy domagają się zniszczenia zabytkowego fresku. Przytłoczony erą zdominowaną przez polityczną poprawność, Jean-Michel odzyska wiarę w ludzkość wraz z narodzinami nieoczekiwanej miłości.

Tata Laury to zawodowy klown, który nie uznaje nudy i powagi. Dlatego codzienność bohaterki bywa przewrotna i bardzo nieprzewidywalna. Posiadanie wyluzowanego rodzica z pewnością ma wiele plusów, jednak dziewczynce nie zawsze jest do śmiechu. Czasem zwyczajnie chciałaby żyć tak, jak jej rówieśnicy. Mieszkać w jednym miejscu, pomidora kroić w plasterki, a cyrkowe sztuczki zamienić na książki. Kiedy postanawia postawić na swoim i zdawać do prywatnej szkoły, musi nie tylko nadrobić zaległy materiał i zająć się nauką, ale przede wszystkim przekonać do tego pomysłu tatę. Tylko jak to zrobić, skoro od zawsze kojarzy on edukację i stabilność z nudą?