Składający się z dziesięciu części "Dekalog" trudno nazwać serialem. Nie ma tu ciągłości zdarzeń, akcji, różni są bohaterowie - jedynym człowiekiem pojawiającym się we wszystkich częściach jest tajemniczy nieznajomy grany przez Artura Barcisia. Wspólne jest za to miejsce akcji - ogromne, bezosobowe osiedle - sypialnia. Przytłaczające wielkością, niemal jednakowe bloki, ciasne mieszkania, w których rozgrywają się różne - mniejsze i większe dramaty ludzkie. Poszczególne historie opowiadane przez "Dekalog" odpowiadają swoją fabułą treściom niesionym przez kolejne przykazania. Trzeba jednak podkreślić, że Krzysztof Kieślowski i Krzysztof Piesiewicz nadali im formułę możliwą do przyjęcia przez każdego widza - niezależnie od światopoglądu i przekonań religijnych.

Ojciec Ewy bakteriolog światowej sławy, wyjeżdża do Chin. Ewa zostaje ulokowana u pani Szymbartowej. Ta tyranizuje ją do tego stopnia, że dziewczyna ucieka przez okno wraz ze swoim psem i znajduje schronienie u państwa Zawadzkich. Właściciel ich domu, Mudrowicz, żąda natychmiastowej spłaty długów. Pieniędzy nie ma, ale Ewie udaje się przekonać wierzyciela, by przyjął jako zapłatę obrazy Jerzego Zawidzkiego. Do sąsiedniego domu sprowadzają się Zawiłowscy. Jerzy zakochuje się w ich córce Basi. Zosia Szymbartówna zapada na gruźlicę ? Mudrowicz za namową Ewy daje pieniądze na sanatorium. Pod jej wpływem staje się mecenasem młodych malarzy. Dzięki Ewie Jerzy i Basia są razem. Kiedy wraca ojciec Ewy, zastaje córkę przy łożu chorego Mudrowicza i leczy go. Debiut kinowy Kazimierza Tarnasa; udana ekranizacja powieści, która od lat należy do kanonu polskich lektur młodzieżowych.