Jest rok 1975. Göran i jego przyjaciele decydują się na eksperyment - postanawiają żyć razem pod jednym dachem. Dni upływają im na medytacji, rozmowach, piciu wina i uprawianiu wolnej miłości. Pewnego dnia do komuny przybywa siostra Görana. Zmęczona swoim małżeństwem, chce ułożyć sobie życie od nowa. Jednak życie w komunie, ze swobodnym stosunkiem do seksu, palenia trawki, jest bardzo różne od tego, do jakiego przywykła. Jej niespodziewane pojawienie się, powoduje zamęt wśród mieszkańców wspólnoty, odsłaniając ich skrywane dotąd fantazje i pragnienia. Bohaterowie Tylko razem, próbują pogodzić ze sobą życie rodzinne i pełną wolność, medytację i rewolucję, harmonię i bunt. Każdy z nich ma sto pomysłów na życie i wszystkie chciałby zrealizować, próbując jednocześnie odnaleźć swoje miejsce pośród przyjaciół i najbliższych.

Wiarołomni to drugi film Liv Ullmann nakręcony według scenariusza Ingmara Bergmana. To współczesny dramat psychologiczny, opisujący skomplikowane relacje pomiędzy trójką bohaterów uwikłanych w burzliwy związek. Prawda i kłamstwo, ludzkie słabości, silne uczucia oraz skomplikowane emocje, to wszystko sprawia, że Wiarołomni są opowieścią o wymiarze uniwersalnym. Sam Bergman wyznaje, że Wiarołomni to "dramat namiętności", "prawie thriller", oparty w dodatku na motywach autobiograficznych. Jeden z bohaterów - reżyser Bergman pisze scenariusz o rozpadzie małżeństwa. Pracuje z aktorką, która jest jednocześnie tworem jego wyobraźni. Dzięki temu pomysłowi historia nabiera głębszego znaczenia - wkraczamy w świat starszego mężczyzny, który rozlicza się ze swoją przeszłością.

"Tatt av kvinnen" to film o spotkaniu mężczyzny ze skomplikowaną miłością i jeszcze bardziej skomplikowaną kobiecością. Omotany przez przebojową Marianne bohater rozumie, że jedynym wyjściem z sytuacji jest zakochać się w niej. Nic innego nie tłumaczy obecności tej gadatliwej młodej kobiety w jego kawalerskim mieszkaniu i równie kawalerskim życiu. Marianne zaczyna sterować życiem bohatera, nie zważając na jego własne pragnienia i upodobania. On sam biernie poddaje się kobiecie, która niczym burza obraca w perzynę jego dotychczasową egzystencję. Czasami tylko bohater próbuje protestować, ale jak tu protestować, skoro nie jest się dopuszczonym do głosu?