Rok 1709. W Europie trwa wojna szwedzko-rosyjska. Armie gromadzą się pod Połtawą. Francją nadal rządzi Ludwik XIV, a wyczyny muszkieterów jeszcze nie zostały zapomniane. W Wersalu dwaj szlachcice podczas gry w karty łamią zakaz pojedynkowania się. Zostają uwięzieni i grozi im egzekucja. Król korzysta jednak z prawa łaski i karę śmierci zamienia na wygnanie, które okazuje się tajną misją. Pierwszy ze szlachciców, kawaler de Brese, musi udać się z listem od Ludwika XIV na dwór cara Piotra Wielkiego. Drugi książę de la Bush, zostaje wysłany na dwór szwedzkiego króla, Karola XII. Obaj muszą tam dotrzeć, zanim dojdzie do wielkiej bitwy. Kochanka jednego ze szlachciców odkrywa, że informacje zawarte w listach zawierają rozkaz, aby obu szlachciców postawić naprzeciw siebie w szeregach walczących wojsk. Wyjeżdża z Francji, żeby im pomóc.

W młodości Rasputin nie wyróżniał się żadnymi szczególnymi zdolnościami poza skłonnością do łamania zasad. W pewnym momencie postanowił zgłębić swoją wiarę. Rozpoczyna wędrówkę po klasztorach. W 1905 r. Rasputin trafia na dwór cara Mikołaja II. Zostaje poproszony przez carycę o uzdrowienie jej chorego na hemofilię syna. Gdy jego modły odniosą skutek, staje się on ulubieńcem carycy. Dzięki jej poparciu Rasputin zyskuje coraz większy wpływ na to, co dzieje się w państwie. W końcu jako szara eminencja zaczyna kierować imperium.