Jedna z niewielu komedii zrealizowanych przez Ingmara Bergmana. Akcja filmu dzieje się w nocy podczas przyjęcia zorganizowanego przez starszą panią Armfeldt. Wtedy to właśnie dochodzi do bardzo przewrotnych rozwiązań problemów damsko - męskich. Adwokat Fredrik Egerman ma bardzo młodą żonę która do tej pory jest jeszcze dziewicą. Ma takze kochankę - aktorkę Desiree Armfeldt, będącą jednocześnie kochanką żołnierza Carla Magnusa posiadającego oczywiście również żonę. Fredrik ma jeszcze syna z poprzedniego małżeństwa - Henrika, przyszłego pastora zainteresowanego zarówno służącą Petrą jak i swoją macochą Anną. Wszystko jest bardzo pogmatwane, a potęguje to jeszcze napój miłości zaserwowany przez starszą panią Armfeldt, potęgujący drzemiace w biesiadnikach żądze.

Atkä Natas (Ulf Palme) jest tajnym agentem reżimu Liquidatzii i posiada listę agentów operacyjnych, którą chce sprzedać Amerykanom. Odwiedza swoją żonę, Verę (Signe Hasso). Należy ona do grupy uchodźców, którzy starają się pomóc swoim kompanom, wciąż przebywającym w Liquidatzii. Kontaktuje się z nią również jej były kochanek Almkvist (Alf Kjellin), który jest miejscowym policjantem i prowadzi śledztwo w sprawie śmierci jednego z uchodźców.

Pozostający pod wpływami włoskiego neorealizmu (sam reżyser przyznał, że wielkim wzorcem były dla niego dzieła Roberta Rosseliniego) Ingmar Bergman bierze na przykładzie dziewcząt z poprawczaka za temat swego głęboko pesymistycznego obrazu napięcia między światem ludzi dorosłych a dorastających. Napiętnowane przez los dziewczyny próbują buntować się przeciwko nierozumiejącemu ich światu dorosłych i szukać własnej drogi w życiu. Rewolta ta jednak z powodu bezsilności dziewcząt oraz wszechwładzy ich wychowawczyń skazana jest na niepowodzenie.

Arcydzieło kanonu kina europejskiego, stanowiące niezwykle osobiste i sugestywne studium przemijania. Na swoje alter ego Bergman wybrał 80-letniego profesora Borga. Odbywa on wraz z synową podróż ze Sztokholmu do Lund, by wziąć udział w obchodach własnego jubileuszu naukowego. Z pozoru zwyczajny wyjazd zamienia się w magiczną wędrówkę przez odległe obszary pamięci, skłaniającą do refleksji nad życiem i stosunkami z ludźmi.